گل بنفشه:

بذر این گل زیبای بهاری را اسفند ماه در جایی گرم می‌كارند و نگهداری می‌كنند و بهار آن را به باغچه یا گلدانی در فضای آزاد منتقل می‌كنند. از لحاظ تنوع، هر سال به تعداد طیف‌های رنگی‌اش اضافه می‌شود. گلی است كه آب را دوست دارد و خاكش همیشه باید مرطوب باشد. نسبت به سرما تا حدودی مقاوم است و یك سری از گونه‌های آن بسیار معطرند. پس از تمام شدن فصل گل دادن بنفشه، بذرهای آن درون باغچه یا گلدان می‌ریزد و سال آینده با گرم شدن هوا دوباره سر از خاك بیرون می‌آورند.

گل همیشه بهار:

از اسمش پیداست كه اگر شرایط مساعدی داشته باشد، همیشه گل می‌دهد. تنوع رنگی این گل زیبا زرد كمرنگ تا نارنجی پررنگ را شامل می‌شود. در مقابل سرما و تا حدودی كم‌آبی مقاوم است. عطر ندارد، ولی در شراطی بسیار مساعد تا 50 سانت قد می‌كشد. بهترین شرایط برای گل همیشه بهار در معرض آفتاب مستقیم بودن است.

گل ابری: 

گل سلویا (مریم گلی):

 گیاه علفی یك ساله‌ای است كه گل‌های قرمز كله‌ قندی دارد. بذر آن را اوایل بهار در جای مرطوب می‌كارند و تقریبا تا اواخر بهار به گل می‌نشیند و تمام تابستان گل دارد. شرایط نوری مساعد برای سلویا سایه آفتاب است. این گیاه را می‌توان در گلدان و پشت پنجره منزل نگه‌ داشت.

گل مارگریت: 

توسط تقسیم بوته تكثیر می‌شود. می‌توانید بوته‌های كوچك آن را بخرید و درون باغچه بكارید. بوته مادر هر سال سه تا پنج بوته كوچك در كنار خود تولید می‌كند كه در اواخر اسفند و اوایل فروردین بوته‌ها را داخل باغچه می‌كارند و به گل می‌نشیند. این بوته‌ها در مقابل سرما مقاوم هستند. مارگریت گلی سفید با مركز زرد و از تیره كاسنی‌هاست.

گل مینای چمنی:

این گل به رنگ های مختلف سفید، سرخ و ابلق وجود دارد. بذر آن را باید در ماه های مرداد و شهریور بکارید تا بتوانید از میانه اسفند تا اواخر بهار از زیبایی گل هایش بهره مند شوید. از خاطر نبرید که این گل به محلی آفتابی و تا حدودی سایه دار عادت دارد.

گل پامچال: 

هنگامی که پامچال گل می دهد نوید بهار را با خود می آورد و به حق نام آن را گل نوروز نهاده اند. بذرهای پامچال را باید روی سطح خاک بپاشید تا نور به آنها برسد و جوانه بزند و به محض جوانه زدن آنها را در گلدان های کوچک بکارید و تا حد امکان در جای خنک نگهداری کنید.